Pearl Habour 1-2-14
Blijf op de hoogte en volg Cees
01 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Manapouri
Het is lastig in de tent. Vrijdagavond en de mensen kakelen maar door. Het is 2:00 uur in de nacht en nog niet rustig. Dan maar vroeg uit de slaapzak. Het ziet er aardig bewolkt uit. Als de zon zijn werk heeft gedaan, komt er meer blauw aan de hemel. Het is warm. Ik ga eerst maar eens tanken, want het lampje ging branden toe ik gisteren net Wanaka inreed. Boodschappen gedaan en ja het is hier een stuk duurder. Vergeleken met 12 jaar terug, zijn er veel winkels bij gekomen. Ik moet wachten tot 12 uur, dan kan ik me inschrijven voor de Texel Halve Marathon. Gelukkig hoef ik niet als de Europese inschrijvers niet mijn nest uit. Het is gelukt, trakteer mezelf op een boysenberry icecream. Vervolgens richting zuiden naar het grootste nationale park van NZ: Fiordland. Het land wordt nu echt dor. Rij een kloof in met een schitterend blauw stromend riviertje. Daar is Queenstown, echt toeristisch geworden. Rij nu langs het meer. De skuumkoppe verraden dat het hard waait. Na het meer grijpen de grijze wolken om zich heen. Af en toe valt er een spatje en de buitentemperatuur in auto geeft 14 graden aan. Dat scheelt een jas. Het gekke is, als ik richting Fiordland rij, klaar het op. Terwijl deze regio bekend staat om zijn vele regenval. Kom bij de camping Possum Lodge aan in Manapouri. Zo genoemd naar het meer waar het aanligt. De eigenaar heeft nog een plekje over voor mijn tent. Het ziet er allemaal wat armoedig uit. Als het maar schoon is en gratis wifi. Wat wil een mens nog meer? ’s Avonds in Te Anau te eten het eettentje hier is als dicht en ben na macaroni, aardappelen, salami en wortelen, toe aan wat lekkers. Morgen half zeven op moet dan een goeie 500 meter lopen om bij Pearl Habour te komen want daar begint mijn volgende avontuur. Dat lezen jullie morgen.