Van de kook maandag 3-2-14
Blijf op de hoogte en volg Cees
03 Februari 2014 | Nieuw Zeeland, Lake Tekapo
’s Morgens is het helemaal onbewolkt, dat belooft wat! Eerst de tent drogen. Het blijkt ’s nachts toch aardig af te koelen. Je merkt ook dat je stuk zuidelijker bent: de zon gaat later onder. Bij het ontbijt ontstaat er kortsluiting, als ik de toaster aanzet. Gelukkig raakt het eitje niet van de kook. Dan maar ongetoast brood eten. Mijn Fransman slaapt nog en als de tent opgedroogd is vertrek ik. Ga richting de zuidelijke alpen. Het eerste stuk is hetzelfde zoals ik gekomen ben. Bij Cromwell verandert de richting naar Aoraki, (Maories voor de berg die de wolken pakt) oftewel Mount C(k)ook. Het is erg warm en het bruin gras geeft een extra warm effect voor je hersenen. Daar verschijnt de reus voor me op de weg. Het is geen Hoge Berg maar een even hoger, 3724m op precies te zijn. Hij komt steeds dichterbij en als ik bij de campingplaats aankom, is hij bijna aan te raken. Gisteren een makkelijke dag. Dus vandaag maar even de benen strekken. Een steile klim 3 uur heen en terug. Het is goed gemaakt met treden. Elke stap is omhoog en al gauw krijg ik het aardig warm en het zweet gutst van mijn hoofd. De ademhaling gaat moeilijker, kortom ik krijg het lek. Kom aardig wat mensen tegen die naar beneden gaan. Goed excuus om even te stoppen en te rusten. Kom nog een paar Israëliërs tegen. We maken een praatje. Een wil graag een keer naar Amsterdam. Ik zeg dat ik er over 14 dagen heen ga, naar Schiphol. Hij wil graag ruilen en ik heb maar niet gevraagd of dit komt vanwege onze wiet. Op het uitkijkpunt ben ik na een goed uur. Prachtig voor de foto’s. Vraag een Zwitser of hij een foto van mij wil maken. Ik neem het besluit om de tocht niet voort te zetten en terug te gaan. Ik ben helemaal gekookt en als ik coke had gebruikt had ik het gered. Maar verstand komt met de jaren. Mijn water voorraad raakte ook aardig op. Het blijft indrukwekkend besneeuwde bergen en dan te bedenken dat alles omhoog gedrukt wordt door de aardplaten. Hoeveel pk zou dat wel niet zijn? Als ik weer in de auto zit, ga ik weer terug de hoofdweg en richting Lake Tekapo, daar is een camping. Helaas ze hebben geen cabin meer. (eenvoudig kamertje met bed) Dus weer de tent opzetten. Naar het plaatsje om iets te eten. Door dat klimmen, heb ik trek gekregen en dorst. De donkere biertjes smaken extra lekker, door de droge keel. Gisteren was ik ook even naar de kroeg in Manapouri. Er zaten niet veel mensen. Twee mannen op precies te zijn. Deze spreken me aan. Het waren bekende typetjes: motorboys, bierbuiken en groot spraak. Een was wel in Amsterdam geweest op de wallen en ook bij de TT van Assen. Overigens vond hij, dat er in Holland te veel snelheidscontroles waren en dat voor een motormuis. Morgen ga ik weer richting de westkust. Het eind is inzicht en ben nog lang niet van de kook
-
03 Februari 2014 - 17:21
Marijke:
Mooi selffie!;) -
03 Februari 2014 - 17:24
Marijke :
O, nee het was de Zwitser! Mooie foto! -
03 Februari 2014 - 18:58
Cocky:
Hoi broer
Ik kreeg het hier al warm van je klimpartij ,dus gelijk de kachel lager gezet !
Heerlijk om je verhalen te lezen ,geniet er met volle.teugen van .Blijf genieten .
Liefs Cocky -
03 Februari 2014 - 19:00
Ciska En Fam :
Leuk om weer verder te lezen Cees en mooie foto, wat een indrukwekkend landschap. Mooie reis ook zo afwisselend. Enjoy!
groetjes uit Lexmond hier is 't ook mooi want vandaag scheen de zon!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
