Rocks hut naar Browning hut

Vrijdag 21-1-11
Moeder Stark is jarig en het is de 100e geboortedag van mijn vader. Joahn slaapt lang. De Canadees gaat vroeg op pad. Wij praten nog een aardig tijdje met Pirre en Christel. Het is al over 10 uur als we beginnen met lopen. Vandaag 4 uur lopen zonder pauzes naar de volgende hut. De rustpauzes nemen wij natuurlijk wel. We lopen over heuvel ruggen door de bossen met prachtige mossen. (zie foto) Soms heeft een storm bomen om geblazen. Een bomenkerkhof zou je kunnen zeggen. Na 1 ½ uur lopen pauze. De wind waait door de bomen. Het voelt fris aan ook omdat de bezwete shirt koud worden. Om 13:00 uur komen we op open terrein. Achter een rost is het goed vertoeven en tijd voor een paar boterhammen en genieten van het uitzicht. We kijken terug op de baai bij Nelson en zien een stukje van Rabbit Island. Nog een klein stukje bos en we lopen over open terrein naar beneden. Links van ons lijkt het te regenen. Het lijkt of het kan grijpen. We komen lager weer in het bos en bij een splitsing nog 30 minuten stijl naar beneden. Veel varens en beekjes hoor je stromen. In de Browninghut ligt iemand op in zijn slaapzak. Hij probeert te slapen. Het blijkt Josh te zijn. Hij gaat vanavond te jagen op oppossums. Dat zijn nachtdieren en met felle lampen kun je ze opsporen. Josh werkt 4 dagen in de nachtdienst bij een zalmverwerkingsbedrijf en heeft dan drie dagen vrij. Hij is gewend om overdag te slapen. Hij wil ons wel morgen naar huis brengen dan hoeft Cisca ons niet op te halen. We hadden om 15:00 uur afgesproken met Cisca maar dat lijkt wel iets te laat omdat het even 2 uur is om naar de parkeerplaats te lopen en aangezien we geen bereik hebben hier in de heuvels nemen we het aanbod graag aan. We laten Josh slapen en gaan buiten zitten om koffie te zetten. Even terug haal Johan uit de kreek vers koel water. Later heerlijk lang uit in het gras gelegen in het zonnetje. De benen voelen wel vermoeid. Er staat weer nasi op het menu. Er komt nog een gast binnen. Grant genaamd, een voormalige boef en zo ziet hij er ook uit vol met tatoes. Vier jaar geleden christen geworden. Het blijft verbazingwekkend hoe snel dat je over dat soort dingen komt te spreken in een hut voor 8 personen. Om even over 9 leggen we de hoofden te rusten. Het is bijna donker. Josh gaat te jagen en Grant moet goed rusten want die wil morgen een wandeltocht van 10 uur gaan doen.