Zomer in Sumner

Woensdag 2-2-11
Wat een verschil het is warm vandaag, veroorzaakt door de noordoostelijke wind. Een bijkomend feit is dat het ook meteen een harde wind is. Na ontbijt en nadat Johan en Cisca, kleine John naar zijn tweede schooldag hebben gebracht, gaan we met zijn drieën richting Christchurch. Eerst langs het kantoor van Brighthope, de organisatie waar Johan en Cisca voor werken. Kevin, de man waar ze veel mee in Zambia zijn geweest, is er ook en er wordt bijgepraat onder het genot van een koffie. Waarvan Cisca drie zakken koopt. Deze organisatie heeft projecten in Zambia, India, Birma en Thailand. Het is de bedoeling om lokale mensen te helpen met kleinschalige projecten. Al het geld wat ze krijgen gaan rechtstreeks naar hulp. Al de mensen zijn vrijwilligers, op twee na, die in dienst zijn en worden betaald door een bedrijf. We rijden verder. In het zuiden heb je daar nog een heuvelachtig schiereiland (Bank Peninsula) en daarvoor nog heuvels bij de kust. Hier zijn ook huizen gebouwd. Het plaatsje heet Sumner en doet zijn naam eer aan. Het is er zomer. De baai er naar toe is gelijk onze wadden met laag water. Na de baai komen we bij de zee. Er staan goede golven maar zwemmen zit er vandaag niet in. Johan is zijn zwembroek vergeten. We slingeren nu naar boven via een niet te brede weg. Hoog is het niet. Parkeren de auto en lopen hier rond. De wind blaast hier de pet van mijn hoofd. Mooie vergezichten langs de kust richting Christchurch met zandstranden. De pier van New Brighton steekt fier de zee in. Aan de ander kant van de heuvel, zien we het begin van het schiereiland met rotswanden, die de zee terugsturen. De wandeling duurde niet zolang als we verwacht hadden. Dus rijden we naar het centrum van Christchurch en gaan naar de Botanische Tuinen. Tijd om daar in het café te lunchen. Ik bestel een biertje maar Cisca pakt de verkeerde en nu heb ik cola met bourbon, smaakt evengoed. Kleine John hebben we verteld van de koekenboom, die in Oosterend altijd werd opgetuigd met schoolspullen en wat lekkers, als je voor het eerst naar de lagere school gaat. Deze traditie wordt hier nu voortgezet en shoppen we de spullen in een overdekt koel winkelcentrum. Kleine John was al erg opgewonden deze morgen en als we thuis komen, is hij al thuis van school. Johan hangt het in een mooie klimboom en het is geweldig te zien hoe blij hij met kleine dingen is en hoe goed hij in de boom kan klimmen. Zwemmen werd het dan niet, dus besluit ik nog een stukje te rennen in de hitte. Vooral om te kijken hoe mijn rug dat verwerkt en ik mag zeggen test geslaagd. Morgen volgt de volgende.