Huil, bid, zwem en bewonder 12 februari

Woensdag werd een “lazy day”. Met de oudste 3 kinderen van Biem en Avril: Helena, Pieter en Xavier naar het zwembad. Op ieder kind moet een volwassen zijn. Dus nu kon Xavier ook mee. ’s Middags op de fiets naar het centrum, toch nog wat dingetjes regelen. De familiefoto op canvas is klaar en koop hardloopschoenen. Zijn in de uitverkoop en ik ben tenslotte een Nederlander. Op de terugweg langs Avril om te vragen of ze van de week nog een keer tijd hebben om “Fish and Chips” te eten met zijn allen. Biem heeft het nogal druk, dus zijn spaarzame vrije tijd is bepalend. Helena en Pieter vragen meteen of ik met ze wil wandelen. Zulke onschuldige vragende kinderogen kan ik niet weer staan. In Nieuw Zeeland is alles groot en ruim. Zo ook de parken en grasvelden in Richmond. Aan een tak van een boom is een touw vastgeknoopt. Op het plankje kun je zitten en maar schommelen en maar schommelen. De kont van het paard heb ik niet gezien. Bij het afscheid willen de kinderen nog een knuffel, een “hug” zoals ze hier zeggen. De foto aan Johan en Cisca gegeven. Hij hang niet prominent in de kamer en zal straks in het nieuwe huis ook een goed plekkie krijgen. Bewonderwaardig wat een rijkdom!